Πολιτισμός
Αποκρυσταλλωμένη Ετερότητα
Αποκρυσταλλωμένη Ετερότητα
Απόστολος Ορτουλίδης*
Αυτό το οποίο χαρακτηρίζει εν πολλοίς τη σημερινή ελληνική κοινωνία, είναι ότι διέρχεται μία πολιτισμική κρίση εξαιτίας της οποίας βρίσκεται καθημερινά αντιμέτωπη με αδιέξοδες καταστάσεις. Ο λόγος αυτής της κρίσης δύναται να εξεταστεί μέσα από την ομαδοποίηση σε λαϊκό, εθνικό, κοινωνικό και δυστυχώς, θεσμικό επίπεδο που εντοπίζεται ανάμεσα σε εκείνους που έχουν γνώση του πολιτισμού και της σημασίας του και σε εκείνους που έχουν άγνοια της σπουδαίας αυτής παρακαταθήκης. Φυσικά, όλοι οι κατοικούντες και παροικούντες εν Ελλάδι σήμερα, τάσσονται είτε εκούσια είτε ακούσια υπέρ μίας από τις δύο ομάδες.
Όσον αφορά, αρχικά, αυτούς οι οποίοι έχουν γνώση πολιτισμού, συμπεραίνεται η ύπαρξη ενός διχασμού ανάμεσά τους. Ο διχασμός αυτός αφορά στο αν ο πολιτισμός σήμερα εξελίσσεται ή αλλοτριώνεται. Πάνω σε αυτό ας γίνουν οι εξής παρατηρήσεις: είναι γεγονός ότι σε κανένα σημείο της γης δεν παρατηρείται πολιτισμός ο οποίος να παραμένει στάσιμος, να μην διαφοροποιείται δηλαδή από εποχή σε εποχή. Μάλιστα, η ταχύτητα με την οποία πραγματοποιείται αυτή η διαφοροποίηση είναι πολύ μεγάλη. Ραγδαίες αλλαγές παρατηρούνται σε πολιτισμικό επίπεδο κυρίως σε ακμάζουσες κοινωνίες. Αυτό, με απλά λόγια, σημαίνει ότι οι διάφοροι πολιτισμοί παρουσιάζουν άλλες φορές λιγότερες και άλλες φορές περισσότερες διαφορές από προγενέστερες μορφές τους.
Α΄Ανάρτηση Μουσικών Βιβλίων
Εγκαινιάζει σήμερα η Ομάδα μας την καινούρια καρτέλα: «Μουσικά Βιβλία». Σε αυτή την καρτέλα θα ανεβάζουμε Μουσικά – Ψαλτικά Βιβλία και Κείμενα, ώστε να καταρτίσουμε μια βάση δεδομένων όπου θα μελετούμε και θα διαμοιράζουμε τον πακτωλό της ηδυτάτης Βυζαντινής Εκκλησιαστικής Μουσικής, καθώς και του εν γένει Ελληνικού – Ρωμαίικου Πολιτισμού μας.
- Αγαθάγγελος Κυριαζίδης , Εν Άνθος της καθ’ ημάς Εκκλ.Μουσικής, εκδ 1896
- Γρηγόριος Πρωτοψάλτης, Ταμείον Ανθολογίας τ. Α’ εκδ 1834
- Γρηγόριος Πρωτοψάλτης, Ταμείον Ανθολογίας τ. Β’, εκδ 1834
- Δημήτριος Κυφιώτης, Μουσικόν Απάνθισμα, εκδ 1894
- Θεόδωρος Φωκαέας, Ταμείον Ανθολογίας τ. Α΄, εκδ 1862
- Θεόδωρος Φωκαέας, Ταμείον Ανθολογίας τ. Β΄, εκδ 1863
- Θεόδωρος Φωκαέας, Ταμείον Ανθολογίας τ. Γ΄, εκδ 1864
- Ιωάννης Λαμπαδάριος-Στέφανος Α΄ Δομέστικος, Πανδέκτη τ. Α΄,εκδ 1850
- Ιωάννης Λαμπαδάριος-Στέφανος Α΄ Δομέστικος, Πανδέκτη τ. Β΄,εκδ 1851
- Ιωάννης Λαμπαδάριος-Στέφανος Α΄ Δομέστικος, Πανδέκτη τ. Γ΄,εκδ 1851
- Ιωάννης Λαμπαδάριος-Στέφανος Α΄ Δομέστικος, Πανδέκτη τ. Δ΄,εκδ 1851
- Ιωάννης Πρωτοψάλτης, Κοκκινογοργούσα Ανθολογία, εκδ 1846
- Ιωάννου Πρωτοψάλτου, Νέον Μουσικόν Εγχειρίδιον τ.Α΄ Εσπερινός, έκδ. 1900
- Ιωάννου Πρωτοψάλτου, Νέον Μουσικόν Εγχειρίδιον τ.Β΄ Όρθρος, έκδ. 1900
- Ιωάννου Πρωτοψάλτου, Νέον Μουσικόν Εγχειρίδιον τ.Γ΄ Θ.Λειτουργία, έκδ. 1900
- Κωνσταντίνος Πρωτοψάλτης, Ταμείον Ανθολογίας τ. Α΄, εκδ 1845
- Κωνσταντίνος Πρωτοψάλτης, Ταμείον Ανθολογίας τ. Β΄, εκδ 1846
- Νικολάος Σμύρνης, Νέον Ταμείον Μουσικής Ανθολογίας τ. Α’, εκδ 1862
- Νικολάος Σμύρνης, Νέον Ταμείον Μουσικής Ανθολογίας τ. Β’, εκδ 1864
- Νικολάος Σμύρνης, Νέον Ταμείον Μουσικής Ανθολογίας τ. Γ’, εκδ 1867
Επιμέλεια ανάρτησης: Σκαρλής Χαράλαμπος
Εκκλησία και Πολιτισμός
Χ. Γιανναράς
Η χριστιανική Εκκλησία μαρτυρεί συγκεκριμένη παρέμβαση του Θεού μέσα στην Ιστορία. Ο Θεός είναι ανέκφραστος, απερινόητος, αόρατος, ακατάληπτος, η παρέμβασή του ένσαρκη, «εν πρόσωπο Ιησού Χριστού». Το πρόσωπο του Ιησού Χριστού είναι ιστορικό, που σημαίνει ότι η παρουσία του εντοπίζεται σε συγκεκριμένο χρόνο και τόπο, σε συντεταγμένες συγκεκριμένου πολιτισμού.
Βεβαιώνει η ιστορική εμπειρία της Εκκλησίας ότι «ο Λόγος σαρξ εγένετο»: η απρόσιτη στον νου και στις αισθήσεις Αιτιώδης Αρχή κάθε υπαρκτού προσέλαβε σάρκα βιολογικής ατομικότητας, σάρκα λογικού υποκειμένου συγκεκριμένης καταγωγής και ιστορικής οριοθέτησης. Προσέλαβε εθνικότητα, γλώσσα και τη σύμφυτη με τη γλώσσα επικαιρική κοσμοαντίληψη. Για να θεώσει το πρόσλλημμα.
Η χριστιανική Εκκλησία αυτοπροσδιορίζεται ως η παρατεινόμενη στους αιώνες συνέχεια της ενανθρώπησης του Θεού: της πρόσληψης του κτιστού στον τρόπο υπάρξεως του ακτίστου. Η πρόσληψη συνεχίζεται όχι συμβολικά ή ηθικά, αλλά με τον τρόπο που πραγματοποιείται η ζωή: τον τρόπο της αισθητής κοινωνίας και σχέσης, τον τρόπο της βρώσης και της πόσης. Η Εκκλησία συγκροτείται και φανερώνεται στο δείπνο της Ευχαριστίας. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »